دانه های باران

انسان تا وقتی روی زمین است، یک هکتار زمین برایش بزرگ جلوه می کند، اما همین که سوار بر هواپیما شد، هرچه بالاتر می رود، این قطعه زمین کوچکتر میشود.یا آنگاه که باران با قطرات بی شمارش باریدن گرفته باشد، چند قطره از آن به چشم نمی آید. روح بزرگ انسان های والا و وراسته نیز اینگونه است؛ به مهربانی باران و به عظمت عرش الهی؛ این روح های بزرگ، برای همه خیر و خوبی می خواهد.

امام حسن مجتبی علیه السلام می فرمایند: شب جمعه­ای مادرم به عبادت ایستاد و تا صبح عبادت کرد... دعا و تضرع کرد... شنیدم دائم مؤمنین و مؤمنات را دعا کرد؛ مردم را دعا کرد؛ برای مسائل عمومی دنیای اسلام اسلام دعا کرد.

صبح که شد گفتم : مادرم!.. یک دعا برای خودت نکردی! یک شب تا صبح دعا، برای دیگران!؟

درجواب فرمود : یا بنی الجار ثم الدار ؛ اول دیگران ( همسایه ) و بعد خانه.

این روحیه حضرت زهرا سلام الله علیها و اهلبیت اطهار علیهم السلام آن روحیه والا است.